Józef Stolorz
Józef Stolorz urodził się 31 października 1950 roku w Katowicach. Ta data, jak i fakt, że jego dziadek był górnikiem oraz, że wzrastał w tradycji kulturowej Górnego Śląska, mają wyjątkowe i pełne symboliki znaczenie dla całokształtu jego twórczości.
W 1969 r. ukończył Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Katowicach. W latach licealnych związany ze śląskim bluesem (m.in. krótki epizod współpracy z Ireneuszem Dudkiem – jako gitarzysta basowy) oraz Julianem Gembalskim współtworząc oprawę muzyczną tzw. „mszy beatowych” w krypcie katowickiej katedry (w Kościele Akademickim). Te kontakty mają wkrótce zaowocować koncepcją tworzenia przy muzyce i do muzyki oraz prezentacją własnego malarstwa w galeriach wypełnionych inspirującą go muzyką.
Po maturze studiuje Konserwatorstwo i Zabytkoznawstwo na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, a następnie Historię Sztuki na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Studia podjął lecz nie ukończył. W latach 80-tych podejmuje indywidualne studia w zakresie technik malarskich dawnych mistrzów, prowadząc Pracownię Kopiowania Malarstwa Dawnego. Jednocześnie doskonali własny warsztat malarski. W tym czasie bierze udział i jest wyróżniany na prestiżowych wystawach ogólnopolskich, jak Bielska Jesień w BWA – Bielsko Biała oraz Konkursie im. J. Spychalskiego w BWA – Poznań.
Na podstawie dorobku twórczego, w roku 1991 zostaje przyjęty do Związku Polskich Artystów Plastyków.
Na swoim koncie ma ponad 80 wystaw indywidualnych (w tym prezentację na Art. Expo w Nowym Jorku w 2009 r. oraz wystawę w Ambasadzie RP w Waszyngtonie). Brał udział w ponad 160 wystawach zbiorowych, zarówno w Polsce jak i za granicą.
Jego twórczość określana jest, jako wizjonerska i niekiedy ezoteryczna z pierwiastkami romantyzmu i symbolizmu. Nazywany jest mistrzem światła, co podkreśla wielu odbiorców jego sztuki.